Het houdt op. Vrij abrupt. Mijn blogs voor Flair. Niet alleen voor jou komt dat nieuws onverwacht, voor mij ook, maar ik wilde het je natuurlijk wel graag even persoonlijk laten weten. Of je mijn blogs nou alleen las als ze toevallig voorbij kwamen of dat je me al jaren volgt.
Waar de meeste bloggers van nu eigenlijk pas net zijn komen kijken, blog ik al meer dan 15 jaar. Eerst voor mezelf, en daarna jarenlang drie keer per week voor een grote vrouwensite van Sanoma. In die tijd wist nog niet eens iedereen wat bloggen was. Sterker nog, de meeste mensen noemden het geen blogs, maar logs. Ik schreef logjes. Lifelogs. Tientallen, honderden, duizenden zelfs!
Toen ik begon met bloggen stond ik op het punt van de grootste verandering in mijn leven. Ik had net iets met de vader van mijn kinderen. Kinderen hadden we nog niet. We woonden nog niet eens samen. Daarna gebeurde er veel. Ik vertelde ‘op de blog’ over de pogingen zwanger te worden, ben ‘op de blog’ gaan samenwonen, beviel ‘op de blog’ van de eerste (ik blogde zelfs even tijdens de bevalling) en twee jaar later weer. Bij de tweede ging het zo enorm snel dat ik niet eens kón bloggen; ik beviel nog geen vijf minuten nadat ik in het ziekenhuis was.
Ik ging ‘op de blog’ door mooie maar ook heel verwarrende en moeizame jaren heen en vertelde in 2011 op de blog dat we uitelkaar gingen, zonder dat ik echt kon schrijven waarom. Het waren heftige tijden. Samen met mijn net 4-jarige en net 2-jarige vertrok ik een maand later al. Het is maar goed dat ik toen nog niet wist wat me allemaal nog meer te wachten stond.
Ik kreeg enorm veel reacties. Mensen reageerden überhaupt vaker omdat je in het begin van de blogtijd nog geen (andere) social media had. Toen ik met bloggen begon had zelfs haast nog niemand Facebook. Best een raar idee hè?
Ruim 2 jaar geleden begon ik voor Flair. Een nieuwe start. Stiekem hoopte ik dat mijn leven vanaf nu alleen maar beter ging. Ik was voor mezelf begonnen, de kinderen waren wat groter en voor mijn reisblog mocht ik af en toe op reis. Allemaal leuk. Maar ondertussen werd het in veel opzichten nog zwaarder. Zowel privé als zakelijk. Ik kreeg nog meer aan mijn hoofd en tot op de dag van vandaag ben ik altijd te druk en neem zelden een moment voor mezelf.
Ik snap niet hoe mensen ook hun huis nog netjes houden. Als ik de boodschappen heb gedaan, heb gekookt, met huiswerk heb geholpen of luizen heb gekamd, de kinderen naar bed heb gebracht, af heb gewassen en de was heb opgehangen is het inmiddels 22:00u en ben ik –na een dag werken en op en neer fietsen met de kinderen naar god weet wat allemaal- kapot. Het enige waar ik dan nog toe in staat ben is een beetje twitteren met een glas wijn.
Wanneer moet je dan in godsnaam ook nog eens gaan stofzuigen. Of opruimen. Er moeten altijd nog zoveel andere dingen ook. En dan zijn er mensen die dan ook nog zelf sporten, shoppen, een boek lezen, heel uitgebreid koken of daten. Wanneer dan? Als de kinderen bij hun vader zijn? Nee, dan maak ik juist extra lange dagen.
En toch kan ik van veel dingen genieten. Van de zon. Van een mooie omgeving. Van een avond dansen. Van lekker eten. Fotograferen. Reizen. Maar ook gewoon van koffie en wijn. En van de kinderen natuurlijk, het liefste wat ik heb.
Voor nu lijkt het me leuk er de beste blogs even uit te pikken. Blogs die veel gedeeld werden, blogs waar mensen om moesten lachen, of juist van moesten slikken.
20 blogs die je echt nog even moet lezen:
In gesprek met de taxichauffeur
Mooie blogs. En soms een mindere tussendoor, dat geef ik eerlijk toe.
En ineens was daar die mail. Ik leverde maandag gewoon mijn wekelijkse blog voor de dag erop aan en kreeg een mailtje terug. Waarom ik nog een blog instuurde. Eh… Ik bleek een mailtje gemist te hebben. Tussen alle berichten in mijn overvolle mailbox had ik niet gezien dat ik half maart een mailtje had gekregen van de nieuwe content manager dat ze het een en ander willen veranderen en vernieuwen bij Flair en dus: ‘…moet ik je helaas laten weten dat we willen stoppen met je columns.’
Na meer dan 10 jaar 1 tot 7x per week bloggen voor Sanoma deed dat een beetje pijn. Ik snáp het wel, mijn blog paste er ook al niet zo goed meer bij, dat vond ik zelf al, maar toch.
Ach, ergens was er ook opluchting. Want elke week iets moeten aanleveren is soms best een opgave. Elke week een stukje over het dagelijks leven (of de actualiteit), dat èn humor èn emotie bevat. Probeer het maar eens.
Vanaf nu hoef ik dus niet meer op maandag met een ‘O God, waar ga ik nu weer eens over schrijven’-gevoel op de fiets te zitten nadat ik de kinderen naar school gebracht heb. Die tijd kan ik nu aan mijn eigen blog besteden, want dáár wil ik het mee verdienen. Zeker na een helaas nadelige uitspraak van de rechter afgelopen maand is dat nog belangrijker.
Voor mijn reisblog zit ik nooit om een onderwerp verlegen. Integendeel. Vaak zou ik willen dat ik 10 blogs op een dag kon schrijven. Ik zou 3 jaar niet hoeven reizen en nog elke week een nieuwe post kunnen schrijven. Met gemak.
Maar nu komen er eerst weer een paar mooie reizen aan. Fijne opdrachten zijn dat. Dit weekend is de eerste al. Naar de Mediterranée. Wil je weten waar naartoe precies, volg me dan op social media. Dat zou ik leuk vinden. De linkjes vind je hier onderaan. Iedere volger is er een, tof als jij er daar ook een van bent.
Nu mijn blogs voor Flair stoppen overweeg ik wel vaker een persoonlijke update op Follow my footprints te geven. In welke vorm dat precies zal zijn, dat moet ik nog even bedenken.
Hoe dan ook, geniet van de lente en alvast een fijne zomer gewenst! Zoek je nog reisinspiratie? Dan weet je me te vinden. Heel erg bedankt voor het lezen in elk geval!
En wil je mij bedanken? Dat kan. Door me op social media te volgen. Daar help je me mee!
Zo, en dan schenkt mijn zoon ondertussen even iets voor jullie in.
Bedankt allemaal.
En proost!
Fijn hè, zo’n man in huis.
Of een echte man er ooit nog van komt… Geen idee. Nou ja, als je dat wil weten moet je me maar blijven volgen. Via mijn privé Facebook-account volg ik het liefst alleen mensen die ik echt ken (daar mis ik al zo veel van), maar ik heb nog meer kanalen. Leuk als je even zegt: ‘Hoi, ik kom hier via Flair!’
Facebookpagina Followmyfootprints: www.facebook.com/followmyfootprints.nl
Twitter: https://twitter.com/eventjes
Instagram: http://instagram.com/denise_miltenburg
Het bericht Column Denise: Ik kom even afscheid nemen verscheen eerst op Flaironline.nl.
